‘आमा भेट्न हिँडेको नेपाली भारतीय क्वारेन्टाइनमा आमाकै किरिया बस्नुपर्‍यो’

०४ वैशाख २०७७, काठमाडौं

गत मंगलबार साँझ घरमा आमा बितेपछि शैल्यशिखर नगरपालिका–१ जोगउडाका ३५ वर्षीय वासुदेव भट्ट महाकालीपारि बालुवाकोटको क्वारेन्टाइनमा किरिया बसेका छन् ।

आफ्नो ६२ वर्षीया गौमतीको घरमा निधन हुँदा पनि उनले भारतीय क्वारेन्टाइनबाट नेपाल आफ्नो जन्मभूमि घर आउन नपाउँदा कालीपारि कै क्वारेन्टाइनमा किरिया बस्नु परेको छ ।

तीन महिनाअघि भारतमा मजदूरी गर्न गएका भट्ट ‘लकडाउन्’पछि घर आउँदा धार्चुलामा अलपत्र परेका थिए । ‘लकडाउन्’, आइसोलेसन, क्वारेन्टाइन, सामाजिक दूरी कहिल्यै नसुनेका भट्टले यिनै शब्दका कारण आमाको निधन हुँदा पनि घर आउन पाएका छैनन् ।

‘मजदूरीकै लागि भारतका काला पहाड गएका हुन् ।’, उनका कान्छा भाइ सुनिलले भने, ‘चार भाइमध्ये एक्लै घरमा छु । नयाँ वर्षका लागि घर आउने भनेर तीनै जना दाइ भारतमै मजदूरी गर्न गएका थिए । दुई दाइ घर आएनन् । वासुदेव घर आउँदा धार्चुलामा अड्कियो ।’

विसु पर्व मनाउन एकसरो लुगाका लागि धन कमाउन गएका दाजु आमाको किरिया गर्न पनि स्वदेश आउन नपाउँदा भाइ सुनिल एक्लै किरिया बसेका छन् । विश्वभर महामारीको रूपमा फैलिएको कोराना भाइरसका कारण वासुदेव पनि घर आउन खोजेका थिए ।

‘तर, आउँदाआउँदै नेपाल–भारत दुवैतर्फ ‘लकडाउन्’ भयो । आफ्नो देश आउने प्रवेशद्वारमा ताला लाग्यो ।’ वासुदेवले भने, ‘अहिले आमाको ज्यान जाँदा पनि घर आउन नपाउँदा क्वारेन्टाइनमै किरिया बसेको छु ।

“केदारले समयमै काम गरेबापतको ज्याला नदिँदा आउन ढिला भयो, आफ्नै देश फर्किएर विसु मनाउने सपना थियो ।”, उनले भने, ‘विसुमा आमा गौमती र बुवा खेट्टेलाई भेट्ने सपना थियो । देश फर्किएर आमा बुबासँगै नयाँ वर्ष मनाउने सपनामा बज्रपात भयो ।’

सयौं नेपालीसँगै वासुदेव पनि धार्चुला छन् । ‘तीन दिनसम्म आफ्नो देश आउन नपाएपछि बाजी लगाएर महाकालीमा हाम हाम्रै आँखा अगाडि फाल हाने । हामी भने महाकालीमा ज्यानको बाजी लगाउन पाएनौँ ।’ उनको भनाइ छ ।

वासुदेव जिन्दगीमा पहिलो पटक सुनेको क्वारेन्टाइनमा २० बस्दै आएका छन् । क्वारेन्टाइनमा उनि जस्ता एक हजारभन्दा बढी नेपाली धार्चुलामा बसेका छन् । आँगनमै आएर पनि आफ्नो देश आउन नपाएका उनि दिनदिनै फोनमा परिवारसँग कुरा गर्दछन् ।

‘लकडाउन्’कहिले खुल्ने हो ? ‘लकडाउन्’ नगरे के हुन्छ भन्ने खासै मेसो नपाएकी उनकी आमासँग पनि दुई दिनअघि मात्र फोन भएको थियो । ‘मंगलबार साँझ घरबाट फोन आयो । फोन सामान्य थिएन । सोचेँ, आमाले गर्नुभएको होला ।’ वासुदेवले भने, ‘भाइको रुँदै फोन आयो । आमा बित्नुभयो ।’

देश फर्किन नपाएको उनको मनको घाउमाथि फोनबाट आएको खबरले नुनचुक छर्कियो । ‘आमा सम्झिएँ । मन भरिएर आयो । उनले भक्कानिँदै भने । उनका भाइ लोकेन्द्र भारतकै बेङ्गलोरमा र अर्का भाइ माधव दिल्लीमा छन् । भाइहरु पनि गाउँ पुगेका छैनन् । एक्ला भाइ घरमा छन् ।

आमाको मृत्युपछि घर आउँछु भन्दै नेता प्रशासकलाई फोन गरे पनि उनि घर आउन पाएनन् । अन्ततः उनी साथीभाइको सहयोगमा क्वारेन्टाइनमा सेतो लुगा लगाएर किरिया बस्न बाध्य भए ।

७२ किलोमिटर टाढा रहेका वासुदेवले आमाको सत्गती गर्न घर पुग्न नपाएपछि अरु नेपाली पनि निराश छन् । शैल्यशिखर नगरपालिका–१ को कार्यालयले वासुदेवलाई आमाको मृत्युपछि गरिने किरियाको आवश्यक काम गर्न बन्दोबस्ती मिलाइदिन जिल्ला प्रशासन कार्यालयलाई आग्रह गर्दै पत्राचार गरेको छ ।

वडाध्यक्ष भरतबहादुर खडायतले जिल्ला प्रशासन कार्यालय दार्चुलालाई पत्राचार गर्दै मृत्युपछि गरिने कार्यका लागि आवश्यक समन्वय गरिदिन आग्रह गरेका हुन् ।

दार्चुलाका प्रमुख जिल्ला अधिकारी यदुनाथ पौडेल वडा कार्यालयबाट आएको पत्रको आधारमा भारतीय प्रशासनसँग पहल गरिएको बताए ।

उक्त सामग्री नागरिकखबरबाट साभार गरिएको हो ।

|सांकेतिक/फाइल तस्वीर|